Wyrabianie czynności samoobsługowych to jedno z zadań przedszkola w całym procesie przygotowania dziecka do szkolnego świata. Bardzo dużą rolę w ich kształtowaniu odgrywają także rodzice, którzy w codziennych sytuacjach pozwalają… lub (niestety) nie pozwalają dziecku na wykonywanie różnych czynności związanych z samodzielnym nakładaniem i zdejmowaniem ubrań, dbałością o higienę osobistą czy kulturalnym spożywaniem posiłków.
Jak pisze profesor Edyta Gruszczyk-Kolczyńska „Mało kto ma świadomość, że dzieci opanowując je, uczą się też organizować każdą aktywność, tak aby osiągnąć cel”.
Pośpiech, niecierpliwość i wyręczanie w czynnościach, które dla nas dorosłych wydają się proste, ale dla maluchów niejednokrotnie bywają skomplikowane i wymagają wiele wysiłku, na pewno nie pomoże w uzyskaniu przez przedszkolaka samodzielności.
Edyta Gruszczyk-Kolczyńska i Ewa Zielińska zauważają: „dzieci, które marudzą i ociągają się przy bodaj każdej czynności samoobsługowej, przenoszą taki styl zachowania na sytuacje zadaniowe, także typu szkolnego – zbyt wolno układają przedmioty potrzebne do zajęć, zwlekają z wykonaniem poleceń, pokazują, jak wielką łaskę czynią nauczycielce. Sieją bałagan (rzucają ręcznik byle gdzie, depczą po swoich ubraniach w szatni, przeciągają się po stole i rozrzucają jedzenie, itd.), są równie niestaranne w realizacji zadań typu intelektualnego, ponieważ ciągle czegoś szukają (przesuwają, przestawiają, itp.), umyka im sens zadań i dlatego porzucają je zaraz po rozpoczęciu. Dopraszają się pomocy, chociaż przy niewielkim wysiłku mogłyby poradzić sobie same (ale wiedzą, że mama, tata czy pani prędzej czy później ulegnie i wykona tą czynność za nich). Przenoszą ten nawyk na sytuacje zadaniowe – szukają wzrokiem nauczycielki, pokazują swoją bezradność i otrzymują dodatkową pomoc. Po raz kolejny dowiadują się, że opłaca się być bezradnym”.
Rodzicu, dziecko kończące edukację przedszkolną, gotowe do pójścia do szkoły:
- w zakresie ubierania się:
- Szybko odnajduje miejsce, w którym ma swoje ubrania i buciki (w szatni, w szafie);
- We właściwej kolejności i sprawnie nakłada i zdejmuje ubranie wierzchnie i buty;
- Wie jak ubrać się stosownie do pogody;
- Potrafi zapiąć zamek, zapiąć guziki, zawiązać buta;
- Dba o ład w swoim otoczeniu – (w szatni przedszkolnej) buty są porządnie ułożone, ubranie wisi na wieszaku, szalik i czapka na właściwym miejscu (np. w rękawie), (w domu) wie gdzie jest miejsce na brudną bieliznę, stara się układać ubrania w szafie, potrafi odnaleźć potrzebne części garderoby nie wyrzucając wszystkiego z półek;
- Pomaga innym dzieciom (rodzeństwu), które sobie nie radzą.
- w zakresie czynności higienicznych:
- Chętnie przystępuje do mycia rąk, zębów, całego ciała;
- Czyni to we właściwej kolejności (np. podwija rękaw, odkręca kran, moczy dłonie, bierze mydło, mydli ręce, spłukuje dłonie, zakręca kran, wyciera ręce);
- Potrafi odwiesić porządnie ręcznik na miejsce;
- Pomaga innym dzieciom;
- Samodzielnie korzysta z toalety.
- w zakresie spożywania posiłków:
- Chętnie i sprawnie przygotowuje miejsce, gdzie będzie jeść (tzn. nakrywa do stołu);
- Bez przypominania myje ręce przed posiłkiem;
- Siada przy stole i je, powstrzymując się od zbędnych aktywności np. machania nogami, pokładania się na stole, mlaskania, itp.;
- Potrafi samodzielnie rozdrobnić sobie pokarm widelcem, ale także z pomocą noża;
- Uprzejmie zwraca się o dokładkę czy pomoc np. podanie cukru, łyżki, rzeczy z innej części stołu, itp.;
- Nie trzeba mu przypominać o posprzątaniu naczyń po posiłku;
- Pomaga dzieciom (rodzeństwu), które tego potrzebują np. przysuwa talerz na właściwe miejsce, przyniesie kubek, poda surówkę, itp.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz